Ole Lars Ulstein er fødd 15. februar 1930 og døydde 20. november 2015. «Attersyn» skreiv han hausten 2009. Ole Lars tok teknisk kveldsskule og engelsk lærde han ved å lese bibelen på engelsk. Han hadde si yrkeskarriere ved Ulstein Mek. Verksted og var med å internasjonalisere og modernisere verftet utover 60-, 70- og 80-talet. Ole Lars var speidar. Seinare blei han søndagsskulelærar. Han sat to periodar i kommunestyret for KrF, var medlem i soknerådet, leiar i Ulstein kr. Ungdomsforbund og aktiv i dugnadsarbeidet for Kjeldsund og Fredheim. I 1997 fekk Ole Lars Kongens Fortenestemedalje.
For folk som vaks opp etter krigen kan det sjå ut som dette er eit bilete av folk som er vaksne, men med unntak av lærarane er dei eldste nok berre 14 år. Fram til rundt 1970 var det to læreplanar for barneskulen i Norge: Desse fekk undervisning etter Læreplan for landsfolkeskulen. I planen var det ikkje krav om verken gymnastikksal eller skulekjøkken. Derimot skulle jentene ha «Handgjerning» og gutane sløyd. Borna gjekk på skule annankvar dag. Lærarane hadde seks dagars veke.
Vi har henta fram nokre bilde mellom 1900 og 1920. Ulsteinsamfunnet var i stor endring desse to tiåra. Fleire av institusjonane og bygningane som blei reist på denne tida er framleis viktig for lokalsamfunnet vårt.
Stend me ein fin sumardag på Oshaugen, ein av dei største gravhaugane frå bronsealderen, hev me eit vent utsyn over bygdene ikring. I nordvest strekkjer Ulsteinstranda seg utover mot havet. I sør-aust ligg byungen Ulsteinvik. I sud reiser dei mektige Rovdefjella seg med snø på toppane, og i vest ser me Runde og alle øyane i Herøy, og so storhavet utanfor so langt auga rekk.
Då han som nyutdanna sivilingeniør begynte ved Ulstein Mekaniske Verksted i 1962, hadde bedrifta rundt 50 tilsette, og alle arbeidsplassane var knytte til verkstaden i Ulsteinvik. Då han 35 år seinare gjekk av som sjef for Ulstein-konsernet, var talet på tilsette 4500, dei var spreidde over heile verda, og omsetnaden hadde passert 5 milliardar kroner.
Denne artikkelen stod i julemagasinet “Julestjerna”, 2021. Det var det siste intervjuet som blei gjort med Aksel Hauge der han bl.a fortel om juleminne frå Egypt i 1956 medan han var med i FN sitt sanitetskompani. I Levd liv 2016 skriv Aksel Hauge om denne opplevinga i artikkelen “FN-soldat i Suez og Gaza.
Johannes vart fødd inn i ei stor familie i Ivagarden 11.2.1924. Foreldra var Hans Th Ulstein (1884-1979) og Lina, f. Sundgot (1885-1973). Før han, kom der fire systrer, Gullborg (1912), Henny (1916), Ågoth (1918), Ruth (1922) og ein bror, Hermod (1920) som døde berre 8 år gamal.
Sjølv om det no er snart 50 år sidan Hans og Alma Dimmestøl la ned drifta av butikken på Dimna, er det mange på våre kantar som hugsar den vesle butikken i Hellestøa. Dimmestøl & Co AS var ein familiedriven landhandel, der vi borna måtte hjelpe til frå vi var små, slik andre ungar hjelpte til med slåtten og anna gardsarbeid.
Johannes Lillebø, f.11.01.1899 – flytta frå Volda til Ulsteinvik i 1932. Han ætta frå Abelgarden i Dalsbygda i Dalsfjorden, son til Abel og Marta Lillebø. Marta døydde tidleg, og Abel flytta til Volda og bygde hus i Lensmannsbakken.
Veslejulaftan i 1959 banka det forsiktig på døra heime hos oss, og inn kom vesle Sindre (Dimmen) med ei julegåve under armen. Sindre var sju år og gjekk i første klasse på Hasund skule saman med meg. Han hadde no gått vegen åleine frå heimen sin, den gamle prestegarden i Dimnasund, og ut til Kleven der vi budde.
Så lenge eg kan minnast har eg vore medviten om kyrkjegarden som eit sentrum og ein periferi i menneskelivet. Som barn fylgde eg mor ut til Osnes og hjelpte til med stellet av familiegravene. Ho reinska og planta og delte forteljingar om dei døde. Gravstaden vart eit omdreiingspunkt for identitetsutvikling. Gravstellet hadde to funksjonar – å ære den døde ved å halde minnet levande, og skjøtte omdømet til dei levande ved å vise at norma om gravstell vart etterlevd.
I år er det ti år sidan IL Hødd vann cupfinalen i fotball på Ullevaal mot Tromsø IL. Søndag 25. november 2012. Det stod 1-1 etter ordinær tid og ekstraomgongar. Kampen skulle avgjerast på straffespark og Andreas Rekdal tok det avgjerande straffesparket som enda med 4-2 siger til Hødd. Tidlegare NRK fotballkommentator Arne Scheie rangerer Hødd sin cuptriumf som den største cupbomba i norsk fotballhistorie.
I år fyller Ulstein Sanitetsforening 110 år. Det var Fredrikke Marie Qvam som tok initiativet til å starte opp Norske Kvinners Sanitetsforening i 1896. Ho engasjerte seg sterkt i arbeidet for å betre helsestellet og levevilkåra for fattige og sjuke. Opptaket til saniteten i Ulstein hende 30. mars 1912.
Om ein av dei gamle, som ein gong ferdast langs kysten no, kom nordleia frå Flåvær, ville mykje vere heller framandt for honom. Burte var Herøykyrkja og den gamle handelsstaden attmed henne. Det var ikkje merke til liv i borgar- og handelsmannstunet på Hatløya, og kvar var det vorte av kjøpmannen på Vattøya? Og kyrkja på Ulstein, som var seglmerke langt vest i leia? Var folket vorte heidningar? Og hadde det gjort det av med handelsmennene? Det gjekk ein gong det ordet at dei var fælt til snytarar. Eit kvart måtte det vere som hadde gjort eit stort omskifte».
Denne artikkelen er eit utdrag av årsrapporten for Ulstein kommune som sekretær Asbjørn Waage skreiv i 1961, datert 6. juni. Rapporten tok for seg liv og levnad for kommunen og femna alt frå administrasjon til finans. Vi har gjort eit utval. I 1960 er Eiksund krins ikkje ein del av Ulstein kommune – det blei dei først i 1964.