Onsdag 8. oktober 2003 kallar rådmann Hans Jakob Sandanger inn til pressekonferanse for å legge fram konklusjonen sin. Dagen etter får lesarane det til morgonkaffien: «Lèt igjen døra for trekantprosjektet», er overskrifta på framsida av lokalavisa, som har illustrert oppslaget med ein alvorleg rådmann i ferd med å late att kontordøra si: – Prosjektet er godt, seier Sandanger til avisa, men ikkje mogleg for kommunen økonomisk. Han forklarer at økonomiplanen frå før ligg an til eit underskot på 11,6 millionar kroner det komande året. Då er ikkje trekantinvesteringane medrekna. Dei vil kome som ein ekstra årleg kostnad på 3,1 millionar kroner. Dermed hadde politikarane fått tala på bordet. Formannskapet skulle handsama Trekantsaka 16. oktober, kommunestyret 23. oktober.
Den første offentlege reaksjonen på rådmannens trekant-nei, kjem – ikkje uventa – frå høgrerepresentanten Tor Meinseth. I eit lengre intervju i lokalavisa 11. oktober slår han fast at ingen må sjå seg blinde på trekanttala: – Tala fortel om nuet, men ikkje om alt vi oppnår i sentrum av Ulsteinvik ved å vere med på trekantsamarbeidet.
Meinseth meiner det er viktig å vere optimist for å skape vekst. På spørsmål frå journalisten om han er ein politikar heilt utan økonomisk ansvarskjensle, svarer han eit kontant nei.
Men rådmannens klare nei har gjort inntrykk. Politikarar som før har vore positive, er i ferd med å få kalde føter. Ordførar Jan Berset er mellom desse: – Slik tala no ligg føre, kan ikkje kommunen gå inn for prosjektet, konkluderer han i samtale med Sunnmørsposten. Lidbjørn Vattøy, gruppeleiar i KrF, signaliserer at han vil slutte seg til rådet frå Hans Jakob Sandanger, medan formannskapsmedlemene Jan Helseth (H) og Hannelore Måseide (Ap) svarer at dei vil setje seg nærare inn i tala før dei går ut med standpunktet sitt. Det ser mørkt ut for optimistane. Men det skjer ting både på bakromma og i dagslyset desse avgjerande dagane før formannskapsmøtet torsdag 16. oktober 2003.
