Så skaut debatten i lokalavisa fart. Tor Meinseth gir i eit intervju uttrykk for at Trekantsaka er den viktigaste saka på 50 år. Trond Berg stiller spørsmålet: Kva annan kommune kan stå med eit nytt, nesten gjeldfritt kulturhus? Då intensjonsavtalen kom til kommunestyret 26. juni 2003, svarte ei delt forsamling ja til å gå vidare. Heile 10 av dei 25 stemte imot. Den mest klare på neisida var Knut Erik Engh: – Det overraskar meg at oppegåande politikarar svelgjer dette forslaget rått (..). Dette er eit døme på at politikarane er meir interesserte i å skaffe seg eit monument for ettertida, enn å skaffe innbyggjarane eit godt tenestetilbod, hevda Engh ifølgje Sunnmørsposten.
Eit par dagar seinare lyfte veteranen Per Dimmen i Ulstein eldreråd peikefingeren. Han meinte saka minte om ein valkampframstøyt og kunne ikkje forstå at ho hadde slik hast. Dimmen stilte spørsmål om det i det heile var lovleg for det sitjande kommunestyret å gjere eit vedtak rett etter 16. oktober, den fristen kommunen hadde sett for å avgjere saka. I mellomtida skulle der vere kommuneval.
I august er valkampen i gang. I eit større intervju fortel ordførarkandidat Hannelore Måseide (Ap) om visjonane sine for den kommande perioden. På spørsmål om kva lokalpolitiske saker ho brenn for, kjem ho mellom anna inn på Trekantsaka: – Å samle levekårsetatane på Reiten vil vere ein føremon for kommunen både fagleg og organisatorisk. I tillegg vil SUFH, som er ein tradisjonsberar i lokalmiljøet, få ei plassering nær eksisterande idrettsanlegg og skulemiljø. Folkehøgskulen vil kunne vere med på å trekke folk til kommunen. I tillegg vil vi få eit betre tilpassa hotell i sentrum, som innbyggjarane vil nytte meir. I kombinasjon med kulturhus meiner eg kommunen vil kunne tene på dette samarbeidet. Den som intet våger, intet vinner, og den som står stille, kjem ingen veg, konkluderer Måseide.
Ordførarkandidaten til KrF, Olav Sæter, var skeptisk til det politiske løpet som det sitjande kommunestyret hadde lagt i Trekantsaka. Det kjem tydeleg fram i eit intervju med lokalavisa 4. september 2003: – Investeringane vil binde Ulstein kommune i så mange år framover, at det er uklokt å gjere vedtaket i det gamle kommunestyret. Det er det nye kommunestyret som trekkjer opp den økonomiske politikken dei neste fire åra, konstaterte Sæter, som ikkje var medlem i kommunestyret den perioden som nærma seg slutten.
I eit intervju ei veke seinare avviste Olav Sæter at han hadde teke standpunkt mot trekantsamarbeidet. Poenget hans var at saka måtte få ei skikkeleg handsaming. No meinte han prosjektet var altfor lite avklara. Samtidig var han redd for at Ulstein kommune skulle drage på seg endå ein nedtur, og viste til underskota og nedskjeringane dei to siste åra: – Gaper vi for høgt, misser vi evna til å løyse vitale oppgåver på ein god måte, avslutta han.
Ordførar Jan Berset var sterkt usamd med Sæter. Han meinte det var gode grunnar til å handsame saka i det gamle kommunestyret. Faren for at heile prosjektet ville forlise, var ein av dei. Ein annan grunn var at det var det sitjande kommunestyret som sette trekant-prosessen i gang. Berset viste til at SUFH hadde press på seg med omsyn til den statlege delen av finansieringa. Han var redd for at heile finansieringa skulle ryke om dei no klussa med framdrifta.
Så går innbyggjarane til val. Det skjer måndag 15. september 2003. Resultatet blir at Ulstein får ei kvinne som ordførar for første gong. Hannelore Måseide (A) tek steget opp etter fire år som varaordførar. Olav Sæter (KrF) blir varaordførar, medan Høgre langt på veg blir isolert. Ap blir største parti med seks representantar i kommunestyret, Høgre får fem, KrF fire, Frp fire, Venstre, SV og Sp to kvar. Men alt dette får ingen påverknad på den vidare gangen i Trekantsaka denne hausten. Det er det gamle formannskapet og kommunestyret som skal behandle saka i oktober.
Laurdag 27. september får innbyggjarane vite gjennom lokalavisa at rehabiliteringa av folkehøgskulen blir dyrare enn rekna med: 26 millionar kroner har kommunen no funne ut at det blir. Som vi veit i dag, vart ombygginga kring dobbelt så dyr til slutt. Men no rett før saka skal til formannskap og kommunestyre, registrerer vi ein viss motvind for trekantentusiastane. Det skulle snart bli tøffare.
