Utviklinga vidare mot midten av 1990-talet

Inga nedlegging av skular i Ulstein i 1994, dersom politikarane er til å stole på. Det var konklusjonen til lokalavisa etter å ha høyrt politikarane som sat i panelet under folkemøtet på Ulsteinvik barneskule i januar 1994. Dei fire partia som gjekk klart imot nedlegging, Ap, SV, Sp og Frp, hadde eit fleirtal på 13 mot 12 i kommunestyret. Verken KrF, Høgre eller Venstre ville gi klare signal. Spørsmålet var kvar kommunen skulle ta dei tre millionane frå for å balansere budsjettet. Ein av dei som kritiserte desse politiske signala, var den tidlegare Høgre-leiaren Bård Vikanes. Han meinte det vitna om politisk maktesløyse. På ein måte skulle han få rett; både Flø, Eiksund og Dimna skular kom til å bli lagde ned etter kvart. Og i slutten av januar kom det fram at eit fleirtal i formannskapet ville legge ned Flø og Dimna skular. Men i starten av februar 1994 kunne folket i Dimna og på Flø juble. For då hadde kommunestyret vedteke å ikkje legge ned skulane i dei to bygdene: – Vi er klar over at det må gjerast innsparingar, og vi ser på tida framover som ein ventepause der heile kommuneøkonomien må vurderast, kommenterte Arne-Helge Låbakk nøkternt, ein av foreldra på Flø. Spørsmålet no var om byggjefeltet kunne redde skulen på Flø på meir permanent basis. Men det skulle vise seg vanskeleg.

Ulstein kommunale foreining fekk i februar 1994 sin første kvinnelege leiar. Etter 15 år som leiar og mange år som tillitsvald takka Johan Svoren for seg. No gjekk Anny Voldnes Dimmen inn som ny leiar. Vel 30 av lokallaget sine 150 medlemer var til stades på Høddvollhuset under årsmøtet: – Vi som tillitsvalde har dei siste åra blitt meir sosialarbeidarar enn lønnsforhandlarar. Folk kjem oftare til oss med sine sosiale problem enn før, noko eg trur skuldast både den økonomiske situasjonen og arbeidsløysa, sa Svoren i avslutningstalen sin.

Ulstein dagsenter for psykisk utviklingshemma hadde skifta namn fleire gonger då institusjonen bestemte seg for å bukt med namneforvirringa: Rett før påske i 1994 avduka dei det nye namneskiltet som slo fast at institusjonen skulle heite Ulstein habiliteringssenter. Rektor Anne Martha Vagle håpte skiltet skulle få henge lenge. – Namnet markerer at senteret er ein stad der vi skal setje dei psykisk utviklingshemma best mogleg i stand til å greie seg på eiga hand. Her skal dei få høve til å utvikle seg innanfor trygge rammer, sa Vagle ifølgje lokalavisa.

Apotekar Per Sæter i Ulsteinvik slutta i jobben 30. april 1994 etter 40 års apotek-teneste, og 23 i Ulsteinvik. Han kunne ha halde på til han var 70, men då ville han ha mist dei tre beste pensjoniståra. Han hadde vore gjennom ei rivande utvikling i apotekarfaget. No vart det ny apotekar frå 1. mai, då Ole Leinebø ville stå bak skranken. Sjølv kom Per Sæter opphavleg frå Vatne på Sunnmøre og frå ein barneflokk på 12. Han kom til Ulsteinvik for å gå på Sunnmøre ungdomsskule og realskule, før han tok til på apotekarutdanninga og var apotekar på Stord ei stund før han kom att til Ulsteinvik og tok over apoteket i 1971: – Eg voks opp i ein pietistisk heim. Vi fekk ikkje setje vår fot i det frilynde ungdomshuset. Søndag var det kyrkje på formiddag og møte på bedehuset om kvelden, ein kombinasjon han har vore veldig glad i, fortalde Sæter, som hadde engasjert seg i kristent arbeid i Ulstein. Kona Paula Sæter var også mykje brukt til salmar og song i lyd og lag.

Arbeidskontoret var den første institusjonen som flytta inn i Nyland 2 i mai 1994. Då var det stor opningsmarkering på det siste bygget til Arthur Kleven i Ulsteinvik. John Moldskred hadde vore byggjeleiar, og bygget hadde kome på nærare 20 millionar kroner, litt dyrare enn planlagt.

Ulstein Postkontor flytta også inn i dei nye lokala i Nyland 2: – Det var i grevens tid vi kom oss over i større lokale, kommenterte postmeister Kristian Eikrem. Han viste til at posten i Ulsteinvik hadde opplevd ein eksplosjon i postmengd det siste tiåret. No hadde posten fått kring 500 kvadratmeter til rådvelde, mot 270 tidlegare. Dette var det største arealet noko postkontor på Sunnmøre rådde over på ei flate. Det var over 20 tilsette ved posten i Ulsteinvik.

Litt seinare i 1994 starta dei to psykologane Svein-Erik Hansen og Jan Høie Ulstein Psykologisenter i Nylandsgarden. Her skulle dei to tilby psykologtenester til heile regionen.

Trass i pressa kommuneøkonomi var det stor byggjeaktivitet i Ulstein utover i 1994. Aukande aktivitet i industrien og relativt låge renter var noko av grunnen. Vikebladet Vestposten kunne i august 1994 slå fast at kommunen opplevde ein større byggjeaktivitet enn på mange år. Teknisk etat fekk stadig spørsmål om byggjeklare tomter, og snikkarane hadde fulle ordrebøker til langt ut på våren 1995. Folk stolte på at renta ville halde seg låg, og ville realisere byggeplanane sine sjølv om prisen på trelast hadde gått til vêrs. Klare tomter skulle det ikkje stå om, ifølgje teknisk etat i kommunen: – Vi har som mål at det til ei kvar tid skal vere klare tomter både i sentrum og dei fleste av krinsane, og det skal vi klare, lova bustadsekretær Øystein Drageset i intervju med lokalavisa. Så langt dette året var det 16 ferdigstilte hus i kommunen, medan 35 nye var byggjemelde. Ulstein Trelast var mellom dei verksemdene som hadde mange prosjekt i gang. På Reiten var 12 husvære under oppføring og i Hofsetråsa åtte. Så skulle det førast opp fire einebustader i Brunene, i tillegg hadde bedrifta fire bustader som skulle byggjast på frittliggande tomter.

Våren 1995 ville dei første husa av i alt 31 reise seg i Kolbeinhaugane bustadfelt på Ulstein. Boform AS i Ulsteinvik stod for sal og prosjektering av 22 av desse husa. Dagleg leiar for Boform, Lars Inge Breivik, fortalde til lokalavisa at interessa for bustadfeltet hadde vore stor. Han meinte folk nærast hadde stått i kø for å byggje seg hus i dette feltet. Kolbeinhaugane ligg midt ute på Ulstein – opp mot Kvennavegen og Ulsteinelva. Alt i 1985 vart området regulert og godkjent, men utbygginga starta først no i 1994/95.

Ulsteinpolitikarane var før jul 1994 klare til å ta eit nytt steg i utviklinga av kommunen: Full utbygging av Ulsteinvik barneskule og med start sommaren 1995. Det nye skulebygget var kostnadsrekna til 24,5 millionar kroner. Framlegget frå politikarane innebar samordning av krinsane Flø, Ulstein og Ulsteinvik – og krinsane Hasund og Dimna. Sagt med andre ord – nedlegging av Flø og Dimna skular. No tok dei sikte på ei strukturendring i skulen i tråd med dette – frå 1. august 1995. Rektor Magne Grimstad sr. hadde kjempa for ny skule i Ulsteinvik i fleire år.