Johannes – eller Bern-Jon eller Jon oppi Gjerda – var høvedsmann, reiar, bonde, hestekar og motstandsmann. Han vart tidleg høvedsmann på eigen båt, og under jobbetida i første verdskrigen satsa han på reiarverksemd.
Han skaffa seg fiskedampbåtane «Osnes» og «Mjølner», og åtte ei etter måten stor sjøbu på Store Vikholmen. Johannes er nok mest kjend for motstandsarbeidet under siste krig. Særleg var han aktiv innan Englandsfarten. Historikaren Ragnar Ulstein har skrive ein heil del om dette i bøkene sine. Heile familien oppi Gjerda var aktive i motstandsarbeidet, men det vart snakka lite om det. Johannes var den som stelte med å få båtar frå Sørøyane til Englandsfararane. Samstundes tok han imot og sytte for hus og mat til folk som skulle vestover. Han hadde dei heime hos seg eller fekk dei inn hos grannar. Tyskarane fekk mistanke, men fekk ikkje has på han. I 1943 sende Rinnan ein av sine dyktigaste agentar til Ulstein for å avsløre Englandsfarten. Agenten brukte dekknamn og gav seg ut for å vere flyktning som ønskte seg til England. Men Johannes var roleg og forstod kva kar det var.
Under nedgangstidene i 1920-åra avvikla han reiarlaget, men slo seg igjennom med gardsdrift og bygde opp ein stor revefarm. Dessutan dreiv han hesteavl. På garden var det alltid to avlsmerrer så lenge han levde. Han tamde unghestane og selde dei.
