Byggmeister
I nordfjordingen Gjert Lien hadde byggjenemnda fått ein fagna byggmeister. Han kunne sitt fag, hadde god innsikt og snøgg i arbeidet. Namnet hans er knytt til mange kyrkjer på Sunnmøre som han sette opp frå nytt, flytte og ombygde. Av ein rekneskap for kyrkjebygging året etter, får Gjert Lien kr. 3,40 pr dag, og fagarbeidarane hans kr. 2,-. Same løne fekk han truleg her og.
Riving og oppattsetjing
Ut på våren 1878 tok Gjert Lien saman med pliktarbeidarar til med rivinga på Ulstein. Alt vart forsvarleg merkt så det skulle gå snøgt å få på plass att.
Samstundes med rivinga der ute, heldt dei på med grunn- og mur-arbeid på den nye tomta. Røynslene både frå gamlekyrkja og kyrkjene på Hareid, gav tydeleg vink om at her måtte ikkje fuskast. Grunnmuren kom djupt nok. Han er like fin idag. Ein del stein henta dei frå gamlekyrkja, men det var mest til kyrkjegardsgjerdet.
Alt arbeid på tomta var pliktarbeid.
Den nye utsjånaden
Sjølve åttekanten sette Gjert Lien opp slik at han hadde stått ute på Ulstein. Våpenhuset gjorde han litt større. Austveggen sløyfa han og eit kor vart tilbygd så breitt som opningen. Det vesle sakristiet sette han austom koret.
Tårnet fekk stå på sin gamle stad, til all lukke legg me til idag. Neppe trur me Gjert Lien såg det «hensigtmessig». Mest truleg såg han at tårnet i vest ikkje ville rigge pent.
Diverre veit me ikkje om det vart gjort brigde i takforma. Berre ei teikning av trekyrkja på Ulstein kan fortelje oss det. Fasongen som taket har fått, kan vere eit resultat av røynsle, helst illrøynsle. Dei tre kyrkjene ute mot havet som me i dag har på Sunnmøre: Ulstein, Leikong og Haram, har alle same form.
Kanskje er det hardveret som har brigda frå pyramidetak til saltak. Men pannestein ville dei ikkje nytta meir. Kyrkjeverjeprotokollen frå 1852 og utover fortel mykje om balet dei hadde med å halde pannesteintaket tett. Ofte må panner skiftast ut. Dei grå skiferhellene er ikkje så pene, men sterkare og tettare i vind og driv-ver.
