I byggjenemnda vart desse med: sokneprest Wisløff, Johannes Skeide, Bernt Osnes, Karl Strandabø, Ole Myklebust og Hans Dimmen. Når det gjaldt å administrere, ordne flyttinga, vart alle snøgt samde. Mykje måtte gjerast på dugnad eller pliktarbeid. Alle som åtte matrikulert jord ytte gratis arbeid og dei som ikkje åtte jord skulle yte halft så mange arbeidsdagar. Dagsverka vart vurderte i pengar, om sommaren til kr. 2,- pr dag og om vintaren kr. 1,-.

Semja vart mindre når det gjaldt val av tomt. Departementet hadde i 1848 peika ut Vik. Men Karl Strandabø heldt på Saunes, Hans Dimmen på Osnesreiten og Ole Myklebust på flata ovanfor Hammerbakken. Karane i nemnda såg seg vel om før dei kunne semjast om Einehaugplassen. Meir sentralt kunne dei ikkje velje for framtida. Dei såg også at her ville verte, med noko grøfting, ein brukande gravstad. Det siste var kommunepolitikarane mindre glade for. Avgrøftinga kom på heile 600 kr.

Soknestyret (d.v.s dei av Ulstein sokn som sat i kommunestyret) valde Johanne Osnes (Volle-Johannes) til kasserar under kyrkjebygginga. Han vart i 1889 kyrkjeverje etter Elling Ulstein, men Johannes døydde stutt tid etter.