Hasund Mannskor

Hasund og Dimnøy blandakor vart starta i 1915 samtidig med Hasund og Dimnøy ungdomsforeining – begge av Enok Hasund, som også dirigerte blandakoret heilt fram til 1947. Han starta også Hasund og Dimnøy Ungdomsmusikk 1920 og var der også dirigent fram til 1946 då sonen Peter tok over som dirigent. Som 19 åring tok han til som dirigent for eit kor i Hasund i 1890. 22 år gamal var han var med og skipa Musikklaget Ulf i 1893 og var dirigent der frå 1894 til 1896. Etter at han kom tilbake til Ulstein som lærar i Hasund i 1902, tok han på nytt over som dirigent i Ulf og var det fram til 1917. I denne tida var han i mange år også dirigent for Ulstein Mannskor og Ulsteins Sangkor. Enok Hasund fekk Kongens forteneste medalje for sitt arbeid innan song og musikk. Han hadde stor betydning for song og musikklivet i Ulstein. Men i 1934 byrja han å snakke om at han ville ha avløysing i blandakoret, oppslutninga hadde dabba av, og det var då nokre av karane kom på at det hadde vore svært å fått til eit mannskor i bygda. Dei starta med øving på nyåret 1935 med hjelp og notar frå Enok Hasund, han fortsette som dirigent for blandakoret og hornmusikken nokre år til.

Interessa og oppslutninga om kor og korps auka mykje under krigen og medlemstalet i mannskoret var i 1946 oppe i 25, som heldt seg stabilt i mange år.

Frå starten var det 8 mann, og dei hadde øving to gongar i veka «med undatak i slåtten og fisketida, då var det nærmast som ferie på grunn av folkemangel»

Frå starten av var koret ikkje organisert med styre, men «kvar mann brukte kjeft etter beste evne». I 1944 vart det valt styre, og som formann vart vald Hallvard Hasund, og med seg hadde han Marius Kleven og Bernt Sundgot som styremedlemer. «Kasserer vart Johannes Sundgot utan val for han var dirigent og måtte få tak i notar og elles alt som koret trong um».

Men aktiviteten var stor også i dei åra utan styre. Det toppa seg i januar 1943 då den fyrste songarfesten i Hasund vart tilskipa av Mannskoret, Blandakoret og Hornmusikken. Eit svært program hadde dei laga til med song, musikk, komedie og matykt og tale av Leif Bjåstad. Enok Hasund som var leiar for Blandakoret og Hornmusikken berre rista på hovudet og sa at dei ikkje greidde dette på ein kveld. Men Halvard Hasund, som var formann i komiteen, sa at det skal og må gå, og etter 3 timar var alt program til ende og alle var velnøgde.

Turar var det mange av frå starten og gjennom krigsåra, og turane gjekk stort sett med båt eller i nærområdet vart det brukt sykkel og opne lastebilar når desse kom til bygda. Ein slik tur vart planlagd sumaren 1943 av mannskoret og Hornmusikken i lag, til Remøy og Nærøy.

«Sundag den 11. juli vart det fint ver og turen kom i stand, med M/B Noregg som transport. Det var konsert i bedehusa på båe stadane, på Remøya om føremiddagen og Nærøya om ettermiddagen. Det vart båe stadane uppteke kollekt og det vart delt millom Musikken og Mannskoret.»

«Sundag 25. juli reiste losje Kveldsljos på tur til Runde, og då vart Mannskoret og Musikken bedne um å vera med. Då dei var utkvilde og i god form etter siste tur tok dei imot tilbodet. Det var M/B Noregg som gjekk denne gongen ogso. Frå Runde til Goksøyr gjekk det under song og musikk, ein kunne nesten tru at tunellen vart sprengd, men den står visst enno.»

«Alle horn vart so innlagde i eit hus i Goksøyra, og so spaserte kvar mann med sine damer uppå Branden. Der var med kjentmann frå Runde som fortalde um alt som me høyrde og såg. Um kvelden gjekk me tilbake same vegen. Komne om bord i båten smakte det godt sjølv med grovstompen, det var ikkje mykje kveitemjøl å få tak i nokon stad.»

«Før me reiste vart det halde ein friluftskonsert for folket på Runde. Dei baud oss å kome att etter krigen då skulde me få kvite kaker og brød, og ekte kaffi.»

I januar 1944 vart også halde stor songarfest etter same form som året før, Alfred Garshol heldt talen. Blandakoret, Musikken og Mannskoret hadde kvar sine to avdelingar i tillegg til mykje anna program og matykt.

Sommarturen dette året vart planlagd til Syvde, det var med tanke på rjomegraut og rjomeringe, som ingen hadde fått på fleire år. 6. august starta turen i flott ver og alt såg lovande ut, men bak alt låg reiseforbodet og gnog. På Dragsundbrua kom den tyske vakt um bord for passkontroll, han fann alt i orden. Det var berre det at han hadde lyst å vere med då der var so mange unge damer. Komne til Eidså då kom den tyske hamnekaptein med sitt fylje på hamnebåten frå Ålesund, og då me la til kai i Syvde med Dimnavåg kom hamnebåten og la til på sida og det vart ny passkontroll og kiking på damene. På land tok alle seg turar på dalane og sætrane på jakt etter rjomegraut og rjomeringe, men resultatet vart visst svært magert.»

Konsert vart halde i ungdomshuset på ettermiddagen med stappfullt hus med tyskarane også, og temperaturen og stemninga var særs høg. Enok med fleire var skeptisk til om programmet var vel mykje nasjonalt, men det såg ut til at tyskarane også likte det dei såg og høyrde. Både konserten og heimturen gjekk bra, «men vi hadde knapt med tid til å kome oss gjennom Dragsundbrua som stengde dagstøtt kl 10 om kvelden etter treffninga med allierte MTBar som hadde vore der året før»

«I januar 1945 vart det ogso halde stor songarfest liksom åra før. Talar var Leif Bjåstad og han hadde teke med seg frua som las til oss. Før talen sin sa han at han hadde god lyst til å koma tilbake til Hasund då han hadde likt seg svært godt fyrste gongen han var her. Han synes det var godt gjort av ei so lita bygd å ha to kor og eit hornorkester so oppegåande.»

15. januar 1945 vart det halde årsmøte, og nytt styre vart Marius Kleven, Bernt Sundgot og Georg Dimmen, Johannes Sundgot kasserar og dirigent. Ole Waage vart vald til skrivar og han måtte love å skrive alt han visste om koret frå det vart skipa, og det lova han, då han visste svært lite.

8.mai vart mannskoret med i fridomstoget frå Sundgot bedehus sidan halve mannskoret var med i HDU som var inviterte av Ungdomsforeininga ved Nikodemus Garshol til å spele i gledestoget som han kalla det. «Musikken spelte marsjar til toget kom bort på Sjåbakken. Derifrå gjekk vi i mak, men song nasjonale songar og salmar omtrent heile vegen ut til Saunes. Der stilte HDU i formasjon og spelte marsjar med korsong innimyljå heile vegen til kyrkja. Der var det takkegudstjeneste om kvelden med korpsmusikk og korsong og stappande fullt hus og vel so det. Det vart seine kvelden før me kom heim – til fots.»

Dette året gjorde koret eit stort hopp med det at dei melde seg inn i Sunnmøre Songarlag, og skulle take del i programmet på songarstemne i Fosnavåg. Fru Leif Bjåstad vart no leigd av koret til instruering i song. Av henne fekk dei mykje både ris og ros. Men ho sa at dei trygt kunne synge på stemnet. Dei song to nummer: Den norske sjømann på friluftskonserten og Gud signe Noregs land på kyrkjekonserten. Alle let vel over framføringa.

«12. november 1945 var det klart for nytt årsmøte i Hasund og Dimnøys Mannskor. Aslak Våge las opp referat frå forgående år då broren Ole ikkje var tilstede. Nytt styre vart vald med Marius Kleven som leiar, Alf Garshol og Georg Dimmen styremedlem, dei diskuterte seg fram til at dei måtte ha ny skrivar, og vald vart Halvard Hasund med Hans Dimmestøl som vara, og Knut Ertesvåg vart kasserar. Vara til styret Andreas Ertesvåg og Lidvar Sundgot. Etter årsmøtet vart alle songarane bedne på kaffi og godkaker i småsalen. Det var festkomiteen etter konfirmasjonsfesten som var halden dagen før som var våre verter, med Sverre Ertesvåg som komiteens formann. Åsmund Breivik var dagens mann når det gjaldt fliring og det smitta over på oss andre so stemninga stod høgt. Etter kaffien song koret tvo av sine beste nummer til ære for festkomiteen. Det vart soleis tvo årsmøte dette året, men me fær trøyste oss med at det skader ikkje det som godt er.»

26.desember var det tradisjonell julefest i regi av Hasund og Dimnøy Ungdomsforeining, og mannskoret var bedne om å synge på festen. Då vi var ferdige med ei oppstilling sa ein tunghøyrd kar ifrå Dimna høgt til sidekameraten sin – «Mannskoret er svære til å syngje du, me må prøve å få dei på losjefesten» Seinare på kvelden vart vi invitert til å syngje på losjefesten i Dimna fyrste nyårsdag, og det lova vi.

1946 starta med losjefesten i Dimna fyrste nyårsdag, det var ein gild fest med mykje godt program, «men koret var litt uheldig med sin fyrste opptreden. Grunnen var at der var ingen bestemmelse fyreåt kva for nummer ein skulle syngja. Sidan koret var oppstilt og dirigenten nemnde eit nummer var det alltid ein og fleire som inkje kunde stemma si, og ein diskusjon kom til. Ditte virka uheldig på koret sin opptreden, men framføringa var framifrå når ein berre fekk bestemme seg kva ein skulle syngja. Alf Garshol som kom litt seint fekk høyre fyrste nummeret frå salen, og han var veldig begeistra. «Eg trudde ikkje vi song so bra kara..» sa han etterpå.

Songarfesten 6. januar vart skipa til av mannskoret, blandakoret og hornmusikken i likheit med forgåande år. «Kori song tvo gongar kvar, mannskoret song tri nummer i kvar oppstilling. Fyrst Sangen er ei ung i Nord og avslutningsvis Gud Signe Norigs land. Då song koret av alle krefter, for det var avtala fyreåt. Det var nesten som ein høyrde klangen i lokale etter at koret hadde slutta å syngja. Her viste det seg meir enn nokon tid før at når berre alle vilde ta i og syngja – ja verkeleg åpna munnen i frimod – då klang det godt og.»

Songarstemnet for søre krins vart dette året halde i Volda 2. juni 1946. I kyrkja song koret eit nummer med Randulf Saunes som solist. På friluftskonserten song vi Sangerglede. Det var fleire hundre songarar på denne stemna, og songartoget var nokså stort. Om kvelden var det songarfest i kyrkja der prosten Tjensvold heldt festale om dei kjensler og den byggande natur som ligg i god song.

Til denne stemna fekk koret sine fyrste songarhuer med kvit poll, svart skygge og band. Formann Marius Kleven sa i det høvet at no måtte alle føra seg slik at dei bar songarhua med ære, og det støtta vi alle i saman. Koret virka vel lite i forhold til større kor som var der. Men vi streva som maurar alle i saman for å få det beste utav det. Og det samla innhald av tilbakemeldingane var slik at vi hadde ingen grunn til å skamme oss over å taka del på denne stemna.

Andre pinsedag 1946 var også koret med på ei lita stemne i Haddal. Det var songarane der som baud inn til denne stemna. Både mannskoret, Blandakoret og Hornmusikken var med. Veret var bra og turen gjekk med lastebilar og sykkel. Plassen for friluftskonserten var ei lun bjørkaskog i stranda. Um kvelden var det fest på forsamlingshuset og alle kora og Hornmusikken underheldt.

På 75 års dagen til Enok S. Hasund møtte mannskoret opp attmed heimen hans og song fleire nummer. Der var ein heil del med slekt og vener, og koret vart innbedne til dekka bord og hadde det koseleg utover kvelden. Enok S. Hasund takka koret og songarane for den ære som vart vist han i dette høve. Alle songarane gjekk heim med eit minne rikare, og var glade for at vi hadde fått høve til og heidra ein gamal musikk og songveteran og banebrytar i bygda vår.

Den 20. september 1946 var koret innbedne til Larsnes for å underhalde på ein husfest. «Dette vart ein interessant tur, for mange av songarane hadde aldri fare denne veien før. Særleg vil ein minnas dei bratte bakkane i Drageskardet, for nyevegen var ikkje heilt ferdi. Det var fleire av songarane som hadde med seg konone sine eller andre dei var lidt glad i. Og alle vart godt motekne.»

«På Joletrefesten til Ungdomsforeininga song koret som vanleg. Ellest har koret vore med på fleire festelege tilstellingar i bygda vår. Det er gjerne slik at ein vanskeleg kan halde eit kor i toppform til kvar tid. Grunnen til dette kan ofte ver at mange av songarane må til sine tider reise vekk på fiskeri eller anna arbeid. Ofte er det slik at ein har det so travelt at ein ikkje kan ofra den tida som trengst for å halda eit kor i god form. Stort sett må ein vel seia at det har vore eit bra arbeidsår for koret.

1947 tok til med årsmøte 16. februar i Bedehuset på Sundgot. Marius Kleven hadde sagt frå seg som formann og Hallvard Hasund tok over med Karl Breivik som nestformann, Alf Garshol skrivar, Inge Ertesvåg kasserar Styremedlemer vart Georg Dimmen og Lidvar Sundgot og Arthur Kleven som vara. Musikkråd Halvard Hasund, Bernt Sundgot og Kjell Ertesvåg.

Songarstemna for søre krins 1947 var i Ørsta den 15. juni. Både Blandakoret og Mannskoret deltok der. I kyrkja song koret Jesus dine djupe vunder og på friluftskonserten song koret Sangermarsj. Songartoget gjekk frå Folkehøgskulen og fram til Mo. Om kvelden var det songarfest i Ungdomshallen der prosten Nordervall heldt festtalen som han begynte med verset Åndens herre du skal råde. Karl Alme tok så til med den tradisjonelle utdeling av medaljer. Bernt Sundgot fekk utlevert diplom og gullmedalje, han starta i Hasund og Dimnøy Blandakor i 1915 så det var for 30 år som aktiv korsongar. Halvard Hasund fekk gullmedalje. Til slutt song dei sangen Syng kun i din ungdoms vår.

Årsmøte i Hasund og Dimnøy Mannskor 1948 vart halde 7. mars på Sundgot Bedehus. Val av styre Formann Hans Dimmestøl, nestformann Karl Breivik, styrmedlemer Georg Dimmen og Kjell Ertesvåg med varamann Artur Kleven. Skrivar Einar Hasund, kasserar Magnar Kleven. Noteutval Halvard Hasund, Bernt Sundgot og Kjell Ertesvåg. Revisor Andreas Ertesvåg. Det møtte berre 20 medlemer til årsmøtet og det var mindre enn forgående år. Vi starta med Sangermarsj og så fekk vi referat . Det var Hans Dimmestøl som las referatet for Alf Garshol som var skrivar var no ute til sjøs. Inge Ertesvåg la fram regnskapet. Det vart vedteke å halde øvelse kvar fredag og annakvar søndag.

25. april song mannskoret på ei festleg tilstelling som ungdomsforeninga heldt med stort program.

17. mai 1948 song mannskoret på frilufts møta Vårt flagg og Fagert er landet. På festen som vart halden om kvelden song mannskoret tre nummer. I midnattsol, Hjelp meg Herre krist å strida og Sangermarsj.»

Etter dette finst det ikkje referatbok før vi kjem fram til 1977. Regnskapsbok finst til 1949 og frå 1962 og fram til 1980. Vi veit likevel sikkert at koret var i drift i alle år utan opphald. Fleire av dei som var med under krigen var med heilt fram til 1978, mellom dei Johannes Sundgot som dirigerte koret i over 40 år utan opphald. Bernt Sundgot, Hans Dimmestøl, Sverre Ertesvåg og Georg Dimmen var med frå starten 1935. Alle desse var med til 1978 då Johannes slutta som dirigent.

Frå årsmøtet 10. januar 1971 finn vi notat på at desse medlemane deltok John Kleven, Arthur Kleven, Norvald Ertesvåg, Ole R. Vågen, Kristian Ertesvåg, Svein Dimmen, Leif Dimmen, Sverre Ertesvåg, Elbert Ertesvåg, Nils Dimmen, Agnar Hasund, Oddmar Gardshol, Knut Ertesvåg, Johan Sundgot, Severin Gjerde, Olav Dimmen, Harald Hasund, Bernt Sundgot, Hans Dimmestøl, Jostein Dimmen, Karl Kleven og Asbjørn Kleven. Men referat finn vi altså ikkje.

Likevel veit vi at det vart ført ein vervingskampanje etter dette årsmøtet der Roger Vågen, Lars Inge Breivik, Ottar Kaldhol og Oddmunn Gjerdsbakk kom med ifølge medlemsboka som tydelegvis har vorte oppdatert heile tida.

Det kan nemnast at fleire av medlemane deltok på landssongarstemne på Hamar i juni 1973. Det var eit felles representasjonskor frå Sunnmøre Songarlag med Ole Teigene (brus-Ole) som dirigent. Som ein kuriositet kan nemnast at her dukka opp «Fru Leif Bjåstad» som viste seg å heite Karen Stene Bjåstad og var songpedagog og pianolærar. Karen og Leif hadde hatt sitt virke på Toneheim Folkehøgskule der delar av songarstemnet foregjekk.

1977 starta med årsmøte 17. januar på Sundgot bedehus. Det var fleire i årsmøtet som meinte at det var for gale at det ikkje hadde vorte skrive årsmelding og referat på fleire år. Den som vert vald til skrivar må forplikte seg til å skrive referat og årsmelding til neste årsmøte.

Val av styre: formann Lars Inge Breivik, skrivar Oddmunn Gjerdsbakk, kasserar Johannes J. Sundgot, styrelemer Oddmar Gardshol og Ottar Kaldhol. Songutvalg: John Kleven, Johs. J. Sundgot og Lars Inge Breivik. Det vart også valt valnemnd, revisor og nytt verv: til faneberar vart valt Nils Dimmen. Han fekk også i oppgåve å hente fana og ta vare på den når den vart ferdig.

Det vart ført fyldige referat mellom anna frå styremøta utover året, og gjengangarsaker var ny dirigent sidan Johannes signaliserte at han ville gje seg etter 40 år og noko sviktande helse. Ei anna sak var rekruttering av nye medlemer sidan 5-6 av dei eldste som hadde vore med sidan starten ville gje seg. Det vart vedteke at øvingane skulle vere på bedehuset kvar måndag kl 20, ikkje lenger på søndag.

Koret hadde i gjennom året 1977 totalt 25 songar på repertoaret, og hadde 33 øvingar i alt. Av opptredenar var vi 28/2 på kvileheimen og song for dei som bur der – tradisjon, 13/3 var vi i kyrkja saman med skulekorpset og HDU. Same aktørane var 16/4 på Samfunnshuset og skipa til bygdakveld med stuvande fullt hus og i det heile eit vellukka opplegg. 17. mai song vi som vanleg på friluftsfesten før vi reiste til sjukeheimen og song for pasientar og pårørande der – nytt og populært tiltak. Om kvelden deltok vi tradisjonelt på folkefesten på bedehuset. Første helga i juni var vi på Skodje på songarstemne, der hadde vi fellesnummer med Hareid Mannskor, «Det lysnet i skogen».

Om hausten vart det krisestemning då Johannes hadde sagt frå seg dirigentjobben, men då vi ikkje hadde lykkast å finne dirigent sa han seg villig til å stå fram til årsmøtet 1978. Det var imidlertid så dårleg frammøte at det heldt på å gå i stå, men etter mange telefonar fekk ein godt frammøte på fjerde øving, og det heldt seg godt utover året. 26/11 vart koret invitert til gullbryllupet til Sverre og Valborg Ertesvåg – og der vart mykje song, trur det meste av repertoaret vart brukt. 19/12 var vi i kyrkja og song jula inn, elles song vi tradisjonen tru på 2. dagsfesten, Dimnafesten og Sjømannsfesten.

1978 vart eit merkeår for Hasund mannskor på fleire måtar. Dette året gav ein ut ein kassett med 20 songar. Dette var ein ide som kom opp når ein forstod at Johannes Sundgot meinte alvor om at han ville ha avløysing som dirigent. Dette ville vere eit minne for det viktige kulturarbeidet Johannes hadde stått for i bygda. Han hadde no dirigert koret samanhengande i om lag 43 år utan opphald. Og meir enn ein gong har han og fleire gått heim frå øvingane fordi der var for lite folk frammøtt. Han kom igjen neste øving like optimistisk – var her folk på alle stemmene denne gongen?

Året starta med årsmøte 16.januar der 23 medlemer møtte, og styret vart Lars Inge Breivik, Oddmunn Gjerdsbakk, Roger Vågen, Ottar Kaldhol og Oddmar Gardshol. Det vart bestemt å kjøpe inn arkivskap til notane og prøve å få istand innspeling av kassett i løpet av våren. Etter som Johannes no ikkje ville ta ansvar for dirigentjobben lenger, vart det ein lang diskusjon om kva ein skulle gjere. Det kom fram at Sverre Rafteset hadde sagt at han kunne prøve seg på dirigentoppgåva frå hausten. Då vart det til at Johannes ville halde fram til sommarferien.

Etter årsmøtet hadde Alvilde og Aslaug Sundgot dekka langbord der dei serverte rundstykke, blautkaker og kaffi. Bernt Sundgot reiste seg og fortalde at han no hadde sunge i kor i over 60 år, men maken til årsmøte hadde han aldri vore med på. Så song han like godt 2 viser frå sin ungdom til stor glede for oss alle, han var då 78 år. Dette var som ein avskjed for Bernt og Alvilde og Johannes og Aslaug som hadde vore ein del av mannskoret sidan starten, men som no slutta. Dei heldt på til sommarferien.

Hasund mannskor vitja Ulstein Kvileheim, song på sanitetsfesten, vitja sjukeheimen saman med saniteten, skipa til musikkandakt i kyrkja saman med HDU og skulekorpset. Bygdakveld på samfunnshuset i lag med HDU og skulekorpset. Song på 17.mai som vanleg både ute og inne på festen.

Andre helga i juni var vi på stemne på Hareid, og 17.juni song vi inn kassett på Ulstein gymnas. Det var Andreas Hauge som stod for opptaka. God kvalitet med tanke på at vi song og tok opp 20 songar på ein dag. Koret var i god form.

25. september starta øvingane etter ferien med Sverre Rafteset som ny dirigent. Berre ein månad seinare song koret i kyrkja saman med Ulstein mannskor i høve kyrkjejubileet. Det var vidare song på basaren til støttelaget og 75 års jubileet til bedehuset. Avskjedsfesten for Johannes Sundgot 9. desember vart svært vellukka og minneverdig med HDU og støttelaget som sterkt involverte. Vidare deltok vi på ”Vi syng jula inn” i kyrkja, 2.dagsfesten og Dimnafesten 1. nyttårsdag. På sjømannsfesten 7. januar hadde mannskoret tradisjonen tru fleire avdelingar. Utenom dei 20 songane på kassetten har vi hatt 11 songar til på repertoaret i 1978.

1979 vart også eit aktivt år for Hasund mannskor, medlemstalet var stabilt, 5 slutta og 5 nye kom til. Koret hadde 10 opptredenar og song i to gravferder. Det var for Marius Kleven 22. juni og Georg Dimmen 30. november. 11. mars var Hasund mannskor og HDU i Barstadvika etter innbyding frå songlaget Bard. I tillegg skipa Hasund mannskor til songarstemne i Ulsteinvik saman med Ulstein mannskor 2. helga i juni. Koret hadde også dette året heile 27 songar på repertoaret gjennom året.

Landssongarstemnet i Trondheim 1979 – 50 års jubileum for Noregs songarlag. Sunnmøre songarlag sende eit samansett mannskor med deltakarar frå fleire kor m.a. Hasund, Volda og Hareid, her er nokre av dei frå Hasund: Leif Dimmen, Elbert Ertesvåg, Svein Dimmen og Hans Dimmestøl. Bildet frå Leif Dimmen.

Årsmøtet 1980 var 18. februar, Styret vart gjenvalt med Lars Inge Breivik som leiar, Oddmar Gardshol, Leif Dimmen styremedlem, Oddmunn Gjerdsbakk sekretær og Øystein Grimstad ny for to år. Dette ser ut til å vere det siste ordinære årsmøtet i koret med årsmelding frå året før. Det var halde årsmøte også i 1981 der Oddmar Gardshol vart vald til ny formann, Lars Inge Breivik kasserar og gjenval på dei tre andre.

Siste julefesten Hasund Mannskor song på var i Dimna 1. januar 1982. Lasse Holstad var dirigent og her var 4 nye songarar kome til, Ivar Nes, Torgeir Breivik, Paulus Garshol og Erling ”Palle” Clementsen

Siste skriftlege referatet frå Hasund mannskor er frå eit styremøte 30.august 1982, der det kjem fram at Lasse Holstad har vore dirigent det føregåande året, men no har han sagt frå seg å fortsette. Styret vedtok då å forsøke å finne ny dirigent, men det lukkast ikkje.

Hasund mannskor og Hasund og Dimnøy Ungdomsmusikk hadde gjennom alle år sterke band. Halve mannskoret var med i HDU og halve HDU var med i mannskoret, dermed vart det naturleg at når koret var på tur vart HDU med og omvendt. To viktige kulturinstitusjonar gjennom eit par mannsaldrar. Historia viser at dirigent er eit vere eller ikkje vere for alle bygdakor. Det ser ein også i Haddal og Eiksund som hadde oppegåande kor i mange år.

Dette er bildet som vart teke av fotograf Hjertenes til bruk på kassetten som vart innspelt 17. juni 1978.

I januar 1992 vart alle gjenverande medlemer kalla inn til ei samling i bedehuskjellaren for å bestemme kva ein skulle gjere med eignelutane til Hasund mannskor. HDU fekk arkivskapet og Sundgot bedehus korbenkane som bedehuset hadde betalt halvparten av då dei vart kjøpt i 1973 Etter det vart kr 12428 ført over til HDU, og Hasund mannskor var historie.