Vigsle

Åttekantstilen var moderne på denne tida. Den eldste her i fylket av denne formen er Norddalskyrkja som er bygd 1782. Me skal ta meir om dette etter at kyrkja vart flytt til Ulsteinvik.

Av tufta etter kyrkja kan me framleis sjå og fylgje grunnplanet. At ho ikkje hadde særskilt kor, vil nok seie at den austre delen av åttekanten, trapeset der, vart nytta til kor, på same vis som i Geriander kyrkje. Her stod så altaret, utan altartavle, men med ein kros, kvitmåla med gylne kantar. Bak altaret gjekk to dører til sakristiet.

Preikestolen var visseleg plassert på søraustre trapeshjørnet. Attåt hovudinngen frå vest, førde dører inn frå langsidene i sør og nord. Gangene inne laga ein kross. Kyrkjestolane sotd i fire grupper, og inn til stolane gjekk dører. I skipet var romsleg plass til ca. 300 menneske.

Veggene var trekvite. Vindaugeopningane firkanta, slik dei framleis er og med dei karakteriske trekanta glasrutene. Litt symbolikk kan det vere i dette, for sprossene lagar ein X som i symbolikken står for Andraskrossen. Det var flat himling over skip og kor. I vest var ein lem og lenger inne i skipet ein mindre med oppgang frå skipet. Dette finn me av fyrste branntakstforretninga 1850. Postbudet skriv elles at kyrkja «har ein simpel, men smagfull og hensigtmessig indredning». Av ting me veit prudde og var til nytte er to lysekruner: Rønneberglyskruna, og ein av tre som Wraamann hadde skore ut. Når ein tek unna kalk og disk frå gamlekyrkja, er det ikkje mykje som vart teke vare på. Den gamle altartavla vart liggjande på loftet. Det vert herma etter Wraamann at han ikkje lika dei «hedenske» figurane som prydde henne.

Utvendig var huset kvitmåla og taket tekt med raud pannestein. Det måtte ta seg vakkert ut.

Noko me grunar på er om taket var pyramideforma. Det var den vanlege takforma for åttekantkyrkjene. Ein mellomting har Geiranger kyrkje, saltak over langsidene og pyramide resten. Men det kan og vere at Ulsteinkyrkja heile tida har hatt same forma som no når det gjeld taket.