Ulstein Mylne

Mylna i Hasundstranda brann ned i 1941, og verksemda vart flytta til Saunes, der Chr. Steffensen As leigde hus i sjøbuda til Halvdan Saunes. Torbjørn Strandebø kjøpte eigedommen til Mylna i Hasundstranda i 1942 og selde den til Ulstein Sildoljefabrikk AS i 1957.

Mylna vart flytta til Saunes, der Chr. Steffensen As leigde hus i ei sjøbud hos Halvdan Saunes, der det også var sal av olje. Her arbeidde også Knut Saunes saman med Torbjørn Strandebø. Kundane til Mylna kom ikkje berre frå lokalmiljøet, men også heilt frå Måløy og inna fjordane, bla. a. Sæbø.

Chr. Seffensen As flytta etterkvart produksjonen til Ålesund, og det vart derfor aktuelt å skaffe ny tomt og byggje ny mylne, og prøve å få ta over maskinane frå Chr. Steffensen As. Bondelaget drøfta saka og ein ville be Noregs Bondelag vende seg til Ulstein heradsstyre og røkje etter korleis dei stilte seg til rimeleg straumtariff samt vere behjelpeleg med høveleg tomt.

Det vart vedteke å teikne aksjar til den nye mylna med lutar på kr 100,-. Det vart oppnemnd grendemenn til dette arbeidet. Bondelaga i dei nærliggjande kommunane vart kontakta for å få dei med. Anton Ulstein og Karl Strandabø reiste til Oslo, og forutan Statens Kornforretning vart stortingsrepersentant Olav Oksvik kontakta. Han var frå Stranda og var ein av arbeidarpartiets mest særprega politikarar. Han sat på Stortinget frå 1927 til 1953. Arbeidet med å skaffe tenleg tomt vart sett i gang, og ein overtok maskinene til Chr. Steffensen As. Den 21.03.1948 vart det halde konstituerande møte for Ulstein Mylne, og kontrakten mellom Chr. Steffensen As og Ulstein Mylnelag vart vedteken. Det nye namnet vart Lutlaget Ulstein Mylne. Mylna fekk overta Nesodden Br. nr. 51 med skøyte i 1948, og der vart det oppsett eit betongbygg i 3 etasjar. Til driftsstyrar og mylnar vart Torbjørn Strandebø vald. Karl Strandabø vart valt til styreformann, og med seg i styret hadde han Anton Ulstein, Sverre Riise, Olaf Liaset og Hans Reite.

Eigarane var bønder i Ulstein og Hareid. Alv Bjåstad frå Hareid var rekneskapsførar mykje av tida. Då mylna vart oppført skal ho ha vore ei av dei mest moderne mylnene langs heile kysten. Atle Strandebø, eldste son til Torbjørn Strandebø, hugsa godt aktiviteten ved den siste mylna på Saunes. Der var både tørke- og agnemaskiner, og han minnast at ungane brukte å få spissposar med havregryn. Så blanda dei med sukker og det vart reine snopet.

Opp gjennom generasjonar har bøndene i Ulstein og Hareid dyrka korn for sjølvberging. Og under krigen måtte dei i den gamle mylna male korn for tyskarane på Kvitneset. Etter krigen minka det med kornåkrane i distriktet, og nokre år etter at den nye mylna var oppsett, fekk dei i oppdrag å male korn for Statens Kornforretning. Men også dette vart det mindre av etter kvart, og i 1963 var ein epoke over. Ulstein mylne gjekk konkurs, og Torbjørn Strandebø vart dermed den siste mylnaren. Ulstein Mylne vart seld til Møre Fellskjøp AS, og dei brukte lokala til lager av kunstgjødsel til bøndene i området.

Torbjørn Strandebø begynte då å arbeide i Ulstein kommune. Han var vaktmeister på Ulstein Kvileheim fram til han vart pensjonist. Torbjørn Strandebø døde i 1983.

Lodve Strandebø er 66 år (øvst). Han har arbeidd i databransjen sidan 1979, og jobba i fleire år i Datahuset. Lodve pensjonerte seg i 2019.

Atle Strandebø er 69 år. Han har arbeidd eit langt liv i verftsindustrien. Atle er i dag dagleg leiar og eigar i fleire selskap. Saltek, Ulstein Sveis, Snorrebuda og Fjerdingen.